PREMIUM
HYGIËNE | Als je een serie maakt over ‘hygiënische ontwerpmaatregelen’, dan zijn natuurlijk de directe en indirecte omgeving ook van invloed op de risico’s die je moet beschrijven. Om die te beheersen, gebruiken we als basis een zone-indeling. Hoe je die in de praktijk hanteert, vertelt Hans van der Steen van HDN in deze editie.
Bij het bepalen van de hygiënische risico’s van een machine of installatie om voedingsmiddelen of grondstoffen daarvoor te produceren - we noemen het in deze context een procesobject, moet je ook kijken naar de directe en indirecte omgeving. Om de hygiëne-eisen te kunnen borgen, zijn er specifieke maatregelen nodig voor die omgeving. Maar als het procesobject in een afwijkende omgeving zijn werk moet gaan doen, kan die omgeving factoren bevatten waar bij het ontwerp van het object geen rekening is gehouden. Daarom is het belangrijk dat die omgeving bekend is, voordat de engineer aan het werk gaat. Is dat nog onduidelijk, dan dient de engineer aan te geven in welke omgeving het procesobject mag en kan worden toegepast. Daarbij moet dan ook een aantal zaken worden gedefinieerd die van invloed zijn. Voor een goede communicatie is een uniforme indeling van die ruimtes daarom van belang.