Cocreatie is populair. Het psychologisch aspect ervan heeft zelfs een populaire naam: het IKEA-effect. In 2011 toonde wetenschappelijk onderzoek bij deze retailer aan dat we een product waaraan we zelf een bijdrage hebben geleverd, waardevoller vinden. Er zijn talloze voorbeelden op consumentenniveau. Maar ook eerder in de keten komt cocreatie volop voor. Ik zie onze oorspronkelijke leverancier-klantrelatie steeds vaker veranderen in een partnership met ruimte voor open innovatie. Een goede ontwikkeling, want samen creëren is effectief. Als je van elkaar weet hoe je werkt, kom je veel sneller tot synergie en dus tot het gewenste eindresultaat. Steeds meer leveranciers van ingrediënten en halffabricaten hebben een eigen tech- of innovatiecentrum, waar fabrikanten welkom zijn om samen te experimenteren. Dat is waardevol voor de hele industrie, want door het bundelen van expertise tillen we innovatie in voeding naar een hoger niveau. Hoe opener en breder ons blikveld, hoe meer we binnen de keten kunnen werken aan duurzame technologische en nutritionele vernieuwing, met een fair share voor alle ketenpartners.