IJverig land

REDACTIONEEL #1 | De wereld wordt gek. Of nou ja, zo lijkt het in mijn ogen dan in ieder geval. Laat ik het anders zeggen: de geopolitieke situatie in de wereld is volatiel en onvoorspelbaar. Beter? 

Nu hebben we als Nederland nog steeds een meer dan goede naam – en een goede afzetmarkt wereldwijd – als het gaat om voedingsmiddelentechnologie. De bedrijven die zich in ons land bezig houden met productielijnen, met technologie en kennis als het gaat over voedingsmiddelen in de breedste zin des woords, doen wereldwijd goede zaken en zijn graag gezien.

Maar meer en meer horen we dat we links en rechts worden ingehaald door landen die wat wij doen inmiddels beter kunnen en zeker sneller. Innovatiekracht is in veel buitenlanden sneller om te zetten in marktrijpe producten. En niet alleen maar omdat er minder regels zouden gelden waaraan men in de thuislanden moet voldoen, maar gewoon omdat de focus op innovatie groot is en het geld geen probleem. 

Om nog maar te zwijgen over de internationale afhankelijkheden. En persoonlijk denk ik dat groei niet altijd zaligmakend is. Sterker nog, degrowth is wellicht wel het pad waarop Europa zou moeten gaan leiden. Maar goed, nu dwaal ik af.

Wat ik maar wil zeggen is: laten we niet te afhankelijk zijn van de globalisering en wat meer aandacht hebben voor innovaties en mogelijkheden in ons eigen land. Want we weten niet wat er op ons afkomt, maar het kan geen kwaad als we onze footprint wat kleiner maken en onze supplychains wat korter. Misschien is het tijd om eens goed te kijken welke lokale innovaties we groot kunnen maken, zodat we de wereld van onze kinderen wat leuker kunnen maken en achterlaten.  

Ik werd vreselijk geïnspireerd door een uitspraak van een relatie die actief is als financieel adviseur en dan met een duurzame insteek. Hij vertelde me dat hij zijn klanten aanraadt om een foto van hun kleinkind bovenaan op hun excel-sheet te plakken. En dan beslissingen te nemen. Zullen wij dat ook doen?