Less is more

REDACTIONEEL #2 | Laat ik maar niet ingaan op de duidingen van deze titel in de algemene situatie in de wereld, maar laat ik het houden bij verpakkingen. Natuurlijk doel ik ook niet op het aantal plasticrecyclingbedrijven in ons land. Wel op het aantal faillissementen in die sector. Want alle toekomstige bijmengverplichtingen en certificaateisen ten spijt lijken te veel bedrijven in die sector het nu niet te redden. Want stel je voor dat we allemaal nu een dubbeltje meer betalen en straks goed ingericht zijn op de dan geldende wetgeving. Nee, beter laten we nu goedkoop virginplastic aanrukken dat de boel nog een beetje erger maakt. Met ‘we’ bedoel ik dan de consumenten natuurlijk. Want de concurrentiepositie van producenten die iets moeten verpakken, die is heilig.

Oeps, iets te scarcastisch? Sorry hoor. Er zijn zo van die dagen.

Nee, ik wilde hier eigenlijk een pleidooi houden voor minder verpakking, meer monomaterialen waar verpakking echt nodig is en meer inzetten op verpakkingen die geen probleem opleveren als de inhoud eruit is. De ontwikkelingen zijn gaande, hoor. Dat zul je ook weer volop zien op de 
Empack. Maar stiekem – niet stiekem – vind ik persoonlijk dat het allemaal een paar tandjes sneller mag. Wat houd je tegen?

De economische situatie in de wereld? Die gaat de komende jaren waarschijnlijk alleen maar gekker worden. En als jij het niet doet, als wij het niet doen, wie dan wel? Die voortrekkersrol, weet je nog?

Mijn ideale scenario is dat we en masse meer in gaan zetten op hergebruik en recycling. Zowel in je eigen huishouden - het stimuleren van je omgeving  en het ervoor kiezen bij je boodschappen, als in je eigen business. Vraag om gerecyled, koop zo lokaal mogelijk en betrek je afnemers bij je keuze. Laten we ervoor zorgen dat er niet nog meer recyclingbedrijven omvallen in ons land. Straks hebben we ze hard nodig.