
De Europe Food Safety Awards is een onderscheiding van de International Association for Food Protection (IAFP). Op 6 mei 2025 werd de prijs voor de tweede keer uitgereikt op het IAFP-congres. Hier komen professionals samen die zich op uitzonderlijke wijze hebben ingezet voor voedselveiligheid in Europa, zowel van binnen als buiten de academische wereld.
Winnaar Europe Food Safety Awards
Levensmiddelenbioloog en WUR-hoogleraar Marcel Zwietering is de winnaar van de Europe Food Safety Awards 2025. Hij mag op het congres een medaille en 2.500 euro prijsgeld in ontvangst nemen. Vorig jaar won Leon Gorris de award.
Zwietering staat in zijn vakgebied bekend als een wetenschapper met een brede blik en een verbindende aanpak. Samenwerking vindt hij essentieel, of het nu gaat om uitwisseling met collega-wetenschappers, de industrie, beleidsmakers of studenten. “In de microbiologie denken we in termen van symbiose: samen sta je sterker. Alleen op je eigen eilandje blijven werkt niet.” Dan is er te weinig uitwisseling en houd je een te nauwe blik, volgens de hoogleraar. “Door met verschillende partijen te sparren en ideeën uit te wisselen, ontwikkel je een bredere visie en dus betere oplossingen.”
Methode om houdbaarheidsdata te berekenen
Zwietering ontwikkelde in zijn onderzoek een wiskundig model dat voorspelt hoe bacteriën groeien onder verschillende omstandigheden, zoals temperatuur, zuurgraad of bewaarmethode. Hij noemde die methode het gamma-model. “Die methode om bacteriegroei te berekenen is inmiddels wereldwijd bekend en andere onderzoekers hebben het verder uitgebreid”, aldus Zwietering. De overheid en de industrie maken er inmiddels ook gebruik van, bijvoorbeeld bij houdbaarheidstesten. De methode dient ter ondersteuning om de houdbaarheidsdata te berekenen.
Voedselveiligheid gewaarborgd
Zijn werk helpt bedrijven dus om de voedselveiligheid te waarborgen. Zwietering: “Ik zie samenwerking met de industrie dan ook niet als belangenverstrengeling, maar als wederzijdse verrijking.” Doordat bedrijven over praktijkkennis beschikken weten zij precies waar de behoeften liggen. “Als wetenschapper kun je daar enorm veel van leren – en zij van ons. Uiteindelijk hebben we een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. De wetenschap, overheid, industrie en de consument samen zorgen dat voedsel zo veilig mogelijk is.”
Hygiëne als basis
Naast zijn wetenschappelijke werk is Zwietering ook nu, of in het verleden, actief in tal van nationale en internationale commissies, waaronder de Nederlandse Gezondheidsraad en de International Commission on Microbial Specifications for Food. Bij die laatste maakt hij het zijn missie om de voedselveiligheidscultuur wereldwijd te verbeteren.
Zwietering stelt dat we met slechts eindcontroles het voedsel niet veilig maken, maar wel met goede hygiëne en bewaring. “In ontwikkelingslanden zeggen ze weleens: we hebben geen geavanceerde technieken zoals genomics, dus kunnen we voedselveiligheid niet organiseren. Maar dat is een illusie. Goede hygiëne, handen wassen, een goed procesontwerp – dat maakt al een enorm verschil. Je hebt niet altijd DNA-analyse nodig om uit te zoeken waar het misgaat.”