15 jaar IFFI

Dit jaar - 2023 - bestaat IFFI 15 jaar. Dit weerspiegelt in alle uitingen en events. We geven het woord aan hen die vanaf het begin lid zijn en stellen de vraag: wat was IFFI toen, hoe is IFFI nu?

Hoe ben je in de ingrediëntenindustrie beland?

Na mijn studie rechten ben ik gaan solliciteren bij Unilever. Die stuurden mij naar Loders Croklaan, waar ik werd aangenomen. Dat was in 1980. Daarna maakte ik een uitstapje naar Barentz, distributeur van ingrediënten. In 2000 nam ik ontslag. Ik wilde wel eens kijken of ik het zelf ook allemaal kon, zonder de ´grote jongens´. Toen ben ik een bedrijfje begonnen in Zaandam in het mengen en verpakken van ingrediënten. Een van mijn klanten was DSM, die producten maakte onder de merknaam Exter. DSM wilde de productie sluiten, toen heb ik Exter samen met John Bruggink overgenomen. Dat was in 2005.

Wat produceert Exter?

We maken de smaak van vlees zonder dieren te slachten. Uit eiwithoudende reststromen van de levensmiddelenindustrie maken wij via een kook- en bakproces de smaak van vlees. Kip, rund, varken, gebakken, gebraden, gekookt of gebarbecued, het maakt niet uit. Het zijn vegan poeders die de hele wereld overgaan.

Wanneer kwam je voor het eerst met IFFI in aanraking?

We gingen elk jaar met Exter naar de FIE-beurs die afwisselend in Parijs, Londen en Frankfurt werd gehouden. Een ontzettend leuk ´feest´, want je komt iedereen uit de industrie tegen. Vele gesprekken volgden, ook over samenwerkingen. We concludeerden dat het jammer was, dat je elkaar dan maar één keer per jaar tegen komt. Dat zou vaker moeten zijn. Het idee is toen door Halbe Vogel opgepakt. Hij ging de gesprekken met bedrijven aan, zo ook kwam hij bij ons in Zaandam op bezoek. Het idee IFFI werd gelanceerd en wij stonden daar helemaal achter.

Wat zie je als het belang van het IFFI?

Het is een kennis- en informatienetwerk. Alle leden zijn maar één telefoontje van elkaar verwijderd. Als je iets wilt weten over een ingrediënt waar je geen verstand van hebt, dan doe je even een belletje. Van het begin af aan is veel geïnvesteerd in gezamenlijke training. De consumentenmarkt kent allemaal verkoop- en marketing trainingen, maar de businesskant kent dat nauwelijks. In die nood hebben we voorzien.

IFFI: toen en nu, wat is volgens jou de grootste verandering binnen de club?

Ik vind de omvang de grootste verandering. We zijn goed gegroeid. Kijk eens hoeveel mensen vorig jaar september op het Start-up event afkwamen!
De tweede grote verandering is professionalisering. Als je kijkt hoe IFFI vandaag de dag georganiseerd is, dat zie je alleen al aan de ondersteuning, dan is dit een groot verschil met de beginjaren.  

Wat is het meest indrukwekkende resultaat dat IFFI tot nu toe heeft behaald?
Het ontwikkelen van een informatienetwerk, ik noemde het al even. De onderlinge band tussen de leden. Er zijn mensen die al jarenlang, vanaf het begin erbij zitten. IFFI over de grens? Voor mij hoeft het niet. Het maakt het allemaal gecompliceerder. Ik hou meer van een kleine, overzichtelijke club, waarbij je elkaar gemakkelijk kunt bereiken. En bovendien, er zijn nog bedrijven zat in Nederland die zich kunnen aansluiten. Misschien moeten we weer eens een ledenwervingsactie opzetten, dat versterkt de organisatie nog verder.

Wat zijn je wensen voor IFFI voor de komende 15 jaar?

Mijn vorige antwoord sluit daar enigszins bij aan. Verder de regelgeving aan overheidskant, daar kunnen we misschien iets mee. Denk aan de enorme prijsstijgingen van grondstoffen bijvoorbeeld, als gevolg van de oorlog in Oekraïne. Dat bezorgt ons als ingrediëntbedrijven een concurrerentienadeel in de wereldmarkt. De bedrijven in Amerika en Azië hebben er veel minder last van. We zouden onze overheid als organisatie kunnen benaderen en zeggen: ´Jongens, pas op´. Men wil kortere aanvoerlijnen van de industrie. Maar wat gebeurt er? We willen geen risico lopen en kopen spullen in Azië en Amerika. Dus ja, ik zou IFFI wel willen zien en herkend willen worden als vertegenwoordigend orgaan van de ingrediënten- en procesindustrie.

Nog iets?

Het gezamenlijk zaken blijven doen, dat is belangrijk. Het laat me niet los.